ບົດທີ່ ໔: ພະຍາງ

ข. ใช้เป็นพยัญชนะต้นพยางค์

พยัญชนะต้นพยางค์คือพยัญชนะพวกอักษรแกน ซึ่งเอาเสียงของตนไปเป็นแกนของคำพูด คือเป็นตัวออกเสียงในพยางค์ที่ไม่ใช่เสียงตัวสะกด. พยัญชนะต้นพยางค์มี ๒ ประเภทคือ ต้นพยางค์ตัวเดียว ได้แก่พยัญชนะเค้า หรืพยัญชนะเปลี่ยว และต้นพยางค์ ๒ ตัวได้แก่ พยัญชนะสองตัวที่อยู่ด้วยกัน โดยอาศัยสระเดียวกัน ดังนี้:

+ พยัญชนะต้นพยางค์ตัวเดียว: เป็นพยัญชนะเค้า หรือพยัญชนะเปลี่ยว แต่ละตัวที่ประกอบกันกับสระ อาจมีตัวสะกด, มีวรรณยุกต์ หรือไม่ก็ตาม ตัวอย่างเช่น :

ຕາ, ສີ, ມື, ແປ, ເຄືອ, ຍາວ, ດອນ, ທ້າວ, ຮຸ່ງ, ເຮືອງ, … ตัว ຕ, ສ, ມ, ປ, ຄ, ຍ, ດ, ທ, ຮ, ຮ ที่ออกเสียงอยู่ในคำเหล่านั้นเป็นพยัญชนะเค้า หรือพยัญชนะเปลี่ยว ซึ่งเป็นพยัญชนะต้นคำ หรือต้นพยางค์เดียว

+ พยัญชนะต้นพยางค์สองตัว: เป็นพยัญชนะผสมทั้ง ๖ ตัว และพยัญชนะควบ ๑ ตัว ที่เอามาผสมใส่กับสระ อาจจะมีตัวสะกด, มีวรรณยุกต์ หรือไม่มีก็ตาม ตัวอย่างเช่น:

พยัญชนะผสม : ໜາແໜ້ນ, ໝໍ້ໜຶ້ງ, ຫຼວງຫຼາຍ, ຫຍ້າຫວາຍ, … ตัว ໜ, ໜ, ໝ, ໜ ຫຼ, ຫຼ, ຫຍ, ຫວ ที่ออกเสียงอยู่ในคำเหล่านั้นเป็นพยัญชนะผสม ซึ่งเป็นพยัญชนะต้นพยางค์ ๒ ตัว.

พยัญชนะควบ: ກວາ, ຂ້າງຂວາ, ຄົ້ນຄວ້າ, ຄວາຍເຖິງ, ງົມງວາຍ, ໄຈ້ວ ໆ, ສວ່າງເຊົາ, … ตัว ກວ, ຂວ, ຄວ, ຄວ, ງວ, ຈວ, ສວ ที่ออกเสียงอยู่ในึำเหล่านั้น เป็นพยัญชนะึควบ ซึ่งเป็นพยัญชนะต้นพยางค์ ๒ ตัว.

Technorati Tags: พยางค์, ภาษาลาว, อักษรลาว, pasalao, lao, laos, ພາສາລາວ, ພະຍາງ, au8ust